تفاوت بین ارتودنسی کودکان و بزرگسالان در چیست؟
چرا ممکن است فرزند من به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشد؟
آیا درمان زودهنگام ارتودنسی به نفع کودک من است؟
اینها تنها چند سوال از موضوع ارتودنسی زودهنگام برای کودکان است که والدین می خواند جواب آنرا بدانند.
هدف از درمان های اولیه اصلاح رشد فک و برخی مشکلات و ناهنجاری های دندانی است.
درمان های ارتودنسی زود هنگام کمک می کنند تا دندان های دائمی به درستی بچرخند.
همچنین آنها فرصت ناهنجاری های دندانی را در آینده کاهش می دهند.
در اغلب موارد ، والدین به توصیه دندانپزشک کودکان فرزند خود را به ملاقات یک ارتودنتیست می برند.
فاز اول درمان ارتودنسی در سنین پایین است.
در این مرحله ارزیابی های اولیه صورت می گیرد.
همه کودکان در سن 7 سالگی باید با یک متخصص ارتودنسی کودکان ملاقات داشته باشند.
در این ملاقات متخصص کودک شما تعیین می کند که آیا کودک شما به درمان ارتودنسی نیاز دارد یا خیر.
فاز دوم درمان ارتودنسی در حدود سن 11 سالگی یا بیشتر شروع می شود.
بنابراین اگر علائمی در دندان های کودک خود مشاهده کردید او را به یک ارتودنتیست کودکان نشان دهید.
فرزند شما باید از دست دادن دندان های شیری را در حوالی سن پنج سالگی داشته باشد.
سپس رویش دندان های دائمی را از شش سالگی شروع کرده و تا 13 سالگی ادامه بدهد.
نیاز کودک به درمان ارتودنسی علائمی دارد.
این علائم عبارتند از:
درمان ارتودنسی زود هنگام در این مواقع می تواند بسیار کمک کننده باشد.
پژوهش و مطالعه در زمینه تاثیر ارتودنسی بر بهبود کیفیت خواب هنوز تکمیل نشده است.
اما ارتودنسی پتانسیل آنرا دارد که تنفس دهانی به ویژه در کودکان را بهبود ببخشد.
زیرا این کودکان نمی توانند به دلیل موقعیت فک و یا دندان هایی که از دهان خارج شده است لب های خود را ببندند.
یک متخصص ارتودنسی کودکان می تواند به والدین اطمینان دهد که کودک آنها درمان خواهد شد.
زیرا درمان ارتودنسی می تواند کمک کند تا دهان کودک به طور طبیعی در شب بسته شود و او بتواند از طریق بینی نفس بکشد.
درمان ارتودنسی کودکان می تواند علائم تنفس دهانی مانند overbite(اوربایت یا جلو زدگی دندان های جلویی) را درمان کند.
استفاده از لوازم ارتودنسی متحرک و پوشیدن نگهدارنده های شبانه یا گارد در شب می تواند از آسیب رساندن به دندان های کودک شما در خواب محافظت کند.
اصلاح بایت ( شش تا هشت دندان جلویی ) می تواند از سایش دندان های پیشین به همدیگرجلوگیری کند.
همچنین به وسیله درمان ارتودنسی می توان شاهد بهبود در مفصل و رفع اختلالات مفصلی بود.
محافظ های متحرک شبانه می توانند بروکسیسم را در کودک شما از بین ببرند.
تمرینات تقویت فک نیز شرایط را بهتر کرده و باعث بهبود مشکلات خواب در کود ک شما می شود.
بنابراین اگر کودک شما در معرض مشکلات خواب است بهتر است هر چه سریعتر او را به یک متخصص ارتودنسی کودکان نشان دهید.
یک ارتودنتیست قادر به تشخیص نوع و علت مشکلات خواب کودک شما است.
او می تواند اگر مشکل کودک شما با درمان ارتودنسی حل می شود در این باره کمک های موثری به شما داشته باشد.
پوکی استخوان به عنوان یک مشکل عمده می تواند بر سلامت دهان و دندان افراد میانسال و مسن تر ظاهر شود
این بیماری با چند عوامل خطر دیگر در ارتباط است.
افزایش شواهد نشان می دهند که پوکی استخوان ممکن است با شرایط بهداشت دهان و دندان نیز در ارتباط باشد.
مانند ارتباط:
مرتبط باشند.
از دست دادن سیستمیک تراکم استخوان در این بیماری از جمله این که از حفره دهان که یک سیستم میزبان است به طور فزاینده ای به نابودی عفونی بافت های پریودنتال حساس را فراهم می کند .
علاوه بر اثر پوکی استخوان در بهداشت دهان و دندان در زنان بالای پنجاه سالی که تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند دلواپسی های دیگری نیز وجود دارد.
نگرانی عمده یک متخصص ارتودنسی نسبت درگیری فک پایین است.
اثرات مخرب پوکی استخوان سلامت دهان و دندان زنان را بیشتر از مردان به خطر می اندازد .
این اثر برای زنانی که 50 سالگی را پشت سر گذاشته اند صادق است.
مگر آنکه آنها به طور منظم از یک درمان طراحی شده برای جایگزینی هورمون از دست رفته استفاده کنند .
در بیمارانی که دچار پوکی استخوان هستند کاشت ایمپلنت می تواند نتایج خوبی را در بر داشته باشد .
دریک پژوهش محققان به بررسی عارضه جدی در استخوان فک بیماران مبتلا به پوکی استخوان که از داروهای بیس فسفوناتها استفاده می کردند و تاثیر آن بر نتایج ایمپلنت دندان پرداخته اند .
آنها دریافتند که قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندانها باقی مانده می تواند موجب کاهش دفعات جراحی و تسریع روند کلی و بهبود زود هنگام بیماران مبتلا به پوکی استخوان شود .
اثر پوکی استخوان در سلامت دهان و دندان به طور کلی باید به خوبی درک شود .
دندانپزشک یا متخصص ایمپلنت می تواند ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به بیمارانی که از پتانسیل خوبی برای ابتلا به پوکی استخوان هستند باشد.
علاوه براین داده های علمی موجود نشان می دهد که بیماران مبتلا به پوکی استخوان که به دلیل خطر وقوع دربیس فسفونات ها نیاز به مراقبت ویژه در طول درمان دندان به ویژه در رابطه با درمان ایمپلنت دارند .
مطالعات بیشتر مورد نیاز برای ارزیابی نقش پوکی استخوان در شرایط مختلف دهان و دندان برای تعیین پیامد های بالینی درمان پوکی استخوان بر سلامت دهان و برای روشن شدن اینکه معاینه ممکن است از ارزش برای غربالگری اولیه برای علائم پوکی استخوان باشد .
پروتز دندانی در سه گروه ثابت ، متحرک و متکی بر ایمپلنت ساخته می شوند .
پروتز دندانی ثابت هم در دو نوع روکش دندان و بریچ یا پل با همکاری دندانپزشک و لابراتوار تهیه می شوند .
پروتز دندانی متحرک نیز در دو نوع مختلف کامل و پارسیل وجود دارند که در اینجا توضیح مختصری از هرکدام برایتان می آوریم
اگر شما یک یا چند دندان خود را از دست داده باشید ممکن است پروتز تکه ای پارسیل یا کرم کبالت را برای جبران بی دندانی خود انتخاب کنید .
کاربرد پروتز دندانی پارسیل در صورت داشتن چند دندان طبیعی است که این پروتز به آنها قلاب می شود .
دندانپزشک تان ابتدا یک قالبگیری از دهان شما انجام می دهد و با همکاری لابراتوار یک دندان مصنوعی را با توجه به نیازهای شما طراحی می کند .
اوردنچر یک نوع پروتز دندانی متحرک تکه ای می باشد که کاربرد آن زمانی است که بیمار هنوز چند دندان سالم در دهان خود دارد .
پروتز های فوری همانطور که از اسمشان پیداست با فاصله کمی از کشیدن دندان های دائمی در دهان گذاشته می شوند .
البته دندانپزشک تان قالب گیری های لازم را از فک بالا و پایین شما از قبل تهیه کرده و پس از گرفتن اندازه گیری های لازم پروتز فوری را برای شما می سازد.
پس از بهبودی کامل لثه ها و بافت ها که بطور معمول در شش ماه اولیه پس از کشیدن دندان صورت می گیرد ، ممکن است استخوان ها و لثه ها تحلیل رفته و جمع شوند .
اگر بیمار در پرداخت هزینه دست دندان مشکل نداشته باشد ما به او پروتزی که بر پایه ایمپلنت دندانی باشد توصیه می کنیم برای اینکار متخصص ایمپلنت چند عدد ایمپلنت دندانی با پایه های فلزی کا از جنس تیتانیوم در درون فک بیمار کاشته و پس از چند ماه که این استوانه ها به استخوان فک متصل شدند و مراحل درمان ایمپلنت به اتمام رسید. پروتز کاملی تهیه می کنیم .به این ترتیب بیمار با داشتن دست دندانی که بر پایه ایمپلنت استوار است از نیروی گاز گرفتن قوی تری برخودار می باشد .
اگر شما به دلیل مصدومیت یا بیماری یک یا چند دندان از دست رفته دارید.
ایمپلنت های دندانی می توانند به شما در بدست آوردن دوباره لبخند زیبای جوانی و مراقبت بهتر از بهداشت دهان و دندان تان کمک کنند .
با داشتن ایمپلنت دندانی می توان به خوبی زندگی کرد.
مانند همیشه ، مسواک زد ، نخ دندان کشید و بهداشت دهان و دندان را برای همه عمر رعایت کرد.
شما می توانید لبخند طبیعی خود را با داشتن ایمپلنت دندانی برای یک عمر حفظ کنید.
ایمپلنت های موجود با روکش تک واحدی و چند واحدی ثابت که بر پایه آن ساخته می شود می تواند جایگزین مناسبی برای جبران بی دندانی شما باشد .
امروزه به منظور ایجاد فضای مناسب برای دندان ها از درمان ارتودنسی هم کمک می گیرند
بیمارانی که دارای یک یا چند دندان از دست رفته هستند و همچنین قصد مرتب کردن دندان هایشان را دارند، لازم است هم ارتودنسی و هم ایمپلنت دندان را در برنامه درمانی خود قرار دهند. در چنین مواردی، نیاز بیمار، ترتیب انجام هر یک از این درمان ها را مشخص می کند
ایمپلنت ها برای جایگزینی دندان هایی که به علت پوسیدگی دندان یا ضربه از دست رفته اند، طراحی شده اند. ایمپلنت شامل یک بخش پیچی تیتیانیومی است که متخصص ایمپلنت آن را درون فک قرار می دهد تا جایگزینی برای دندان از دست رفته باشد. وی سپس روکش پروتزی (قسمت قابل مشاهده ی دندان) روی بخش تیتانیومی نصب می کند. این روکش دقیقا عملکرد دندان طبیعی را دارد.
کاشت ایمپلنت
یکی از موثرترین راه ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته است که به بسیاری از بزرگسالان کمک می کند تا لبخندی کامل داشته باشند. حال اگر بیمار بخواهد پس از ایمپلنت؛ دندان هایش را صاف و مرتب کند چه می شودا؟ آیا ارتودنسی دندان های ایمپلنت شده ممکن است؟
در واقع در برخی موارد ارتودنسی با وجود دندان های ایمپلنت شده کاملا میسر است زیرا این دو درمان در یکدیگر خلل ایجاد نخواهند کرد. مسئله این است که بریس های ارتودنسی قادر به حرکت دادن دندان ایمپلنت شده نیستند زیرا تیتانیوم ایمپلنت به استخوان فک جوش خورده است. بر خلاف دندان های طبیعی که توسط بافت های گوشتی پریودنتال حمایت می شوند، ایمپلنت ها مستقیما در فک مستقر شده اند، به همین دلیل بریس ها نمی توانند آنها را حرکت دهند.
در صورتی که هم به ارتودنسی و هم به ایمپلنت نیاز دارید، بهتر است قبل از ایمپلنت، دندان هایتان را ارتودنسی کنید. زیرا همانطور که قبل تر گفته شد، ایمپلنت ها نمی توانند مانند دندان طبیعی حرکت کنند.
با اینکه ارتودنسی دندان ها قبل از ایمپلنت منطقی تر به نظر می آید، اما اگر دندان های اطراف ایمپلنت، جزء اهداف ارتودنسی نیستند، می توان پس از ایمپلنت نیز درمان ارتودنسی را انجام داد. به علاوه، اگر دندان ایمپلنت شده باید به عنوان نقطه اتکا برای تقسیم فشار بین دندان های دیگر استفاده شود، بیمار باید قبل از ارتودنسی، درمان ایمپلنت را انجام داده باشد.