در بیشتر مراجعینی که به مطبهای دندانپزشکی و ارتودنسی مراجعه میکنند، مشاهده میشود که رنگ دندانهایشان غیرطبیعی و اغلب زرد رنگ است. این افراد شکایت میکنند که هرچه مسواک میزنند، دندانهایشان سفید نمیشود و زیبایی لبخندشان از بین رفته است.
بلیچینگ یکی از عمده درمانهای ارتودنسی برای سفید کردن دندان هایی است که با روش های معمول سفید نمیشوند. با این روش میتوان به راحتی طرح لبخند را درخشانتر و جذابتر نشان داد. ما در این مقاله قصد داریم درباره بلیچینگ دندان ها مطالبی را ارائه دهیم.
بلیچینگ از جمله حرفه ای ترین خدمات و درمان های دندانپزشکی است، که به کمک آن رندانه های غیرطبیعی که بر روی سطح دنداندها چسپیده اند را از بین میبرند.
این شیوه درمانی میتواند تمام لکه ها و رنگ های ایجاد شده بر روی دندان های طبیعی را پاک کند. اما نکته جالبی که درباره بلیچینگ وجود دارد این است که، روکش ها و ایمپلنت دندانی با کمک این روش سفید نمیشوند!
روند بلیچینگ دندان کاملا علمی و عملی است. در این روش از هیدروژن پراکساید برای اکسید کردن رنگ دانه های غیر طبیعی که روی سطح دندان ها چسپیده اند، استفاده میشود.
سفید کردن دندان تنها یک فرآیند ساده است. که سطوح خارجی دندان ها را از لکه ها پاک میکند. بیشتر موادی که در سفید کردن دندان ها وجود دارد، درمحصولات بهداشت دهان مانند خمیردندان ها نیز دیده میشود. بلیچینگ دندان اما فرآیندی پیچپیده تر است که عملکردی متفاوت و البته بسیار کاربردی تر از سفید کردن دندان ها دارد.
در کل دو فرآیند مختلف بلیچینگ در دستر هستند:
فرض کنید خودتان قرار است از این روش استفاده کنید. یک جلسه با مطب ارتودنسی خودتان هماهنگ میکنید. طی این جلسه متخصص ارتودنسی از دندان های بالا و پایین شما با دقت یک قالب میگیرد.
دفعه بعدی که به مطب برگردید، متخصص ارتودنسی به شما قالبی که در جلسه پیش گرفته بود را تحویل خواهد داد. او به شما میگوید که چگونه و از چه طریقی به بلیچینگ دندان های خود بپردازید.
یکی از معایب بلیچینگ خانگی این است که در بیشتر موارد به دلیل اشتباه در ترکیب و استفاده از مواد، حساسیت های مختلفی در دندان ها و بافت های دهان ایجاد میشود. این روش اما در مطب، چون با ابزار حرفه ای صورت میگیرد، احتمال آسیب و حساسیت به حداقل میرسد.
در صورتیکه فرد یکی از دندان هایش را به دلایلی از دست داده باشد و جای خالی آن در دهان خودنمایی کند، می توان به کمک بریج این جای خالی را بست یا پر کرد. در واقع بریج دندان یک دندان جعلی و مصنوعی است که توسط دندان های طرفین در جای خود نگه داشته می شود و به آن پونتیک می گویند. با اینکه بریج ها می توانند مانند پرکردگی ها ها از مواد مختلفی مانند طلا تهیه شوند، اما معمولا آنها را از پرسلین می سازند تا به رنگ دندان های طبیعی باشد.
بریج ها می توانند تا زمانی که دندان های اطراف قدرت نگه داشتن آنها را داشته باشند، در دهان بمانند. در صورتی که دندان های اطراف این جای خالی، ضعیف، شکسته و یا به هر طریقی قادر به نگه داشتن بریج نباشند، می توان از گزینه های دیگری نظیر ایمپلنت برای پرکردن جای خالی استفاده کرد.
طی جلسه اول، دندان های طرفین آماده می شوند. مرحله آماده کردن این دندان ها شامل تراش دادن جزئی برای ایجاد فضای لازم جهت سوار شدن روکش دندان روی آنها می باشد. سپس مدلی از دندان گرفته می شود که بر اساس آن، آزمایشگاه روکش ها، پونتیک و بریج را می سازد. متخصص ترمیم و زیبایی دندان نوعی بریج موقت می سازد تا بیمار بتواند طی مدت ساخته شدن بریج اصلی برای محافظت از دندان های اطراف و بافت های لثه از آن استفاده کند.
طی جلسه دوم، بریج موقت برداشته می شود و بریج پرسلینی یا فلزی جدید، روی دندان تنظیم می شود و در صورت بزرگ یا کوچک بودن اصلاح می شود. برای اطمینان از فیکس بودن چهارچوب آن و بایت باید چندین بار دیگر به دندانپزشک خود مراجعه کنید. البته این موضوع در هر فرد متفاوت است. در صورتی که بریج استفاده شده از نوع ثابت باشد، دندانپزشک ممکن است به صورت موقت آن را در جایش چسب بزند تا از چفت شدن آن اطمینان حاصل کند.
دلایل زیادی وجود دارد که دندان ها در طول مراحل مختلف زندگی ما کج می شوند.
در این جا برخی از رایج ترین علل بوجود آمدن دندان های کج را بررسی می کنیم.
بنابراین بیایید به آن بپردازیم:
ژنتیک می تواند تاثیر زیادی بر روی شانس بوجود آمدن دندان کج یا فک ناهموار داشته باشد.
از دست دادن زود هنگام دندان های کودکان و یا بزرکسالان می تواند موقعیت دندان های باقی مانده را تحت تاثیر خود قرار دهد.
در این هنگام دندان های باقی مانده ممکن است به طرف شکاف ایجاد شده رانده شوند.
درمان ارتودنسی توانسته است راه حلی برای از دست دادن زود هنگام دندان های شیری کودکان پیدا کند.
در این باره توصیه متخصص ارتودنسی کودکان استفاده از فضا نگهدار است که در این مواقع برای کودک شما تجویز می شود.
برای بزرگسالان نیز ایمپلنت دندان ، بهترین راه حل برای جایگزینی دندان از دست رفته است.
ترمیم و اصلاح دندان ها ( بخصوص قرار دادن تاج و پل) ممکن است گاهی باعث ایجاد فشار بر روی دندانهای مجاور شود
هر گونه مشکل با لثه ها مانند آسیب یا بیماری ممکن است در نهایت بر روی دندان ها تاثیر بگذارد و باعث بوجود آمدن دندان های کج در شما بشود.
سالخوردگی نیز می تواند عوارض جانبی خاصی را در موقعیت دندان های شما داشته باشد.
در میان بیماران ارتودنسی ، بزرگترین علت برگشت ارتودنسی بدون شک عدم استفاده از نگهدارنده ها است.
پس از اتمام دوره ارتودنسی ثابت تا زمانی که دندان های خود را با نگهدارنده های متحرک مراقبت می کنید برگشت ارتودنسی صورت نمی گیرد.
شما باید مطابق دستورالعمل ارتودنتیست خود شبها از نگهدارنده های قابل جابجایی خود استفاده کنید.
امروزه با اطمینان می توان گفت که به هر دلیلی که دندان های شما کج شده باشند درمان ارتودنسی راه حلی برای صاف کردن آنها پیدا کرده است.
اما برای اطمینان از تثبیت درمان ارتودنسی ثابت شما باید بلافاصله پس از حذف بریس ثابت خود از نگهدارنده های متحرک استفاده کنید.
این عمل برای محافظت از سرمایه گذاری ، سلامت و زیبایی دندان های شما برای همه عمراست.
تکنیک های پیشرفته ای که برای ایجاد لبخند زیبا و سلامت دندان های شما مورد استفاده قرار می گیرد می تواند شما را به هدفتان که همان زیبایی لبخند است نزدیک کند.
در مقایسه با کودکان، درمان ارتودنسی بزرگسالان دشواری ها و مشکلات بیشتری دارد. در این مقاله با درمان های ارتودنسی بزرگسالان و تفاوت آن با ارتودنسی کودکان بیشتر آشنا خواهید شد.
ارتودنسی بزرگسالان با ارتودنسی در کودکان تفاوت های زیادی دارد
به طور معمول کودکان بیشتر از هر قشر دیگری تحت درمان های ارتودنسی قرار میگیرند. به همین دلیل شاید اغلب افراد فکر میکنند ارتودنسی تنها مخصوص کودکان است. هر چند که این تصور تا حدودی درست است، اما بزرگسالان نیز به درمان های مختلف ارتودنسی نیاز دارند. با این تفاوت که نوع مشکلات آن ها و شیوه درمانشان متفاوت از کودکان است. ادامه مقاله را بخوانید با با کلیدی ترین تفاوت های ارتودنسی کودکان و بزرگسالان بیشتر آشنا شوید.
امکان اصلاح بایت در ارتودنسی بزرگسالان
ارتودنتیست ها برای درمان شرایط نامناسب دندان ها مثل مال اکلوژن یا عدم تناسب بایت، بیماران خود را تشویق به انجام درمان های ارتودنسی میکنند. انجام درمان های ارتودنسی در کودکان تقریبا ما را به هر دو هدف نزدیک میکند. اما این قضیه در خصوص برخی از بزرگسالان صادق نیست. برای مثال در برخی از بزرگسالان، مشکل اوربایت بسیار شدید و عمیق است. به طوری که برای عقب کشیدن فک و دندان ها، فضای محدودی وجود دارد. درمان اوربایت شدید در این بزرگسالان نیازمند کشیدن چند دندان خلفی است.
مشکلات کشیدن دندان
برخی از بزرگسالان به دلیل مشکلات دهان و دندانی که در گذشته تجربه کرده اند، مجبور به کشیدن یا از دست دادن ۱ یا چند دندان خود شده اند. در بعضی موارد متخصص ارتودنسی برای حل مشکلات دندان های این افراد، به مشکل بر میخورد. زیرا جای خالی دندان های کشیده شده میتواند برای تغییر موقعیت و جابجای دندان های نامرتب دشواری ایجاد کند. در این مواقع احتمالا نیاز باشد که با همکاری متخصص ایمپلنت در فضاهای خالی دندان ها، ایمپلنت یا حتی پروتز استخوانی کاشته شود تا ارتودنتیست درمان های لازم را انجام دهد.
اتصال دستگاه ها در ارتودنسی بزرگسالان
بریس های ارتودنسی که برای کودکان بکار میروند تنوع زیادی دارند و معمولا از ارتودنسی ثابت بیشتر برای کودکان استفاده میشود. اما بزرگسالان چندان تمایلی به این بریس ها ندارند. بنابراین برای بزرگسالان از ارتودنسی نامرئی، لینگوال و سایر دستگاه هایی که دیده نمیشوند استفاده میشود
تاثیر عوامل دیگر بر درمان ارتودنسی بزرگسالان
بزرگسالان با توجه به سن بالایشان و برخی تصورات دیگر ممکن است تمایل کمتری به درمان داشته باشند. عوامل زیر در انتخاب نوع درمان ارتودنسی در افراد بزرگسال دخالت دارند:
از دست دادن استخوان نگهدارنده دندان نه تنها باعث ایجاد فضا های ناخوشایند در دندان ها می شود بلکه به زیبایی فرد نیز آسیب وارد می کند.
این حتی می تواند برای برگشت زیبایی و بازسازی استخوان از دست رفته مشکلاتی ایجاد کند.
ممکن است شما در اثر تصادف یا بیماری دندان خود را از دست داده باشید.
در این صورت مهم است که استخوان کافی در دهان شما برای ایجاد زیبایی مجدد و یا عملکرد بهتر درمان وجود داشته باشد.
بیماری لثه ، تحلیل لثه و عفونت لثه نیز ممکن است منجر به از دست دادن استخوان نگهدارنده دندان شوند.
در این صورت پس از بهبود بیماری لثه ، بازسازی بافت استخوانی اطراف دندان و لثه یک سطح پایین تر از بافت مجاور بهبود می یابد.
امروزه درمان های متعدی برای بازسازی استخوان از دست رفته در اطراف دندان ها وجود دارد.
کلینیک های متعددی در این باره فعالیت دارند.
آنها قادرند درمان های خوبی برای بازسازی استخوان اطراف دندان ارائه دهند.
درمان هایی از این قبیل:
درمان ارتودنسی نزد یک متخصص ارتودنسی خوب می تواند فاصله دندانی شما را بهبود ببخشد.
به طور معمول فاصله دندانی در اثر ژنتیک ایجاد می شود.
درمان ارتودنسی با استفاده از دستگاه ارتودنسی ثابت می تواند این مشکل را حل کند و زیبایی لبخند را به شما هدیه دهد.
اگر متخصص تان در گذشته به شما گفته است که استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت ندارید ، خبر خوبی برایتان داریم.
امروزه جراح دندان شما پس از ارزیابی کیفیت و کمیت استخوان می تواند توصیه کند که از پیوند استخوان برای جایگزینی کمبود استخوان استفاده کنید.
در این روش مقدار کمی از استخوان از قسمت دیگری از بدن شما مانند استخوان ران برداشته می شود.
زیرا استخوان ران شما می تواند به سرعت کمبود خود را جبران کند.
به طور معمول این جراحی پیوند استخوان برای جایگزینی استخوان از دست رفته با موفقیت صورت می گیرد.
به این ترتیب شما می توانید به اندازه کافی در فک خود استخوان برای نگهداری دندان داشته باشید تا بتوانید از ایمپلنت دندان خود پشتیبانی کنید.