متاسفانه به طور دقیق و واضح نمی توان یک قیمت ثابت را برای ارتودنسی لینگوال در نظر گرفته و اعلام نمود چرا که اولا شرایط هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است و نوع ناهنجاری به طور مستقیم بر قیمت نهایی یک درمان اثر می گذارد. ثانیا هر متخصص ارتودنسی دندان دارای ساختار قیمت گذاری خاصی است که ممکن است در مقایسه با پزشکی دیگر، روند متفاوتی داشته باشد.
قیمت ارتودنسی لینگوال می تواند به شدت متفاوت باشد و عوامل زیادی در این تعیین قیمت اثرگذارند. در حالت کلی بیماران باید از این موضوع مطلع باشند که ارتودنسی لینگوال هزینه بیشتری در مقایسه با ارتودنسی ثابت توسط براکت های فلزی دارد. بی تردید درمان ارتودنسی یک سرمایه گذاری بزرگ است که در تمام طول زندگی یک فرد اثرات مثبت خود را به رخ می کشد.
دلایل بالا بودن قیمت ارتودنسی لینگوال
در ادامه به بیان برخی از عواملی که بر روی قیمت ارتودنسی لینگوال مستقیما اثر می گذارند و سبب بالا بودن هزینه آن خواهند شد، می پردازیم.
نوع و وسعت ناهنجاری دندان ها و فکین
هر چقدر که میزان ناهنجاری دندان ها وسیع تر باشد مسلما درمان ارتودنسی لینگوال پیچیده تر خواهد شد. گاهی اوقات مشکل بیمار تنها نامنظمی دندان است که از این درمان استفاده می کند اما در مواردی که ناهنجاری فک نیز وجود داشته باشد احتمالا درمان دشوارتر خواهد شد. در نتیجه نیازمند اینست که متخصص ارتودنسی زمان بیشتر و دقت بالاتری را صرف بیمار کند و این موضوع بر هزینه ارتودنسی لینگوال تأثیرگذار است.
نقش هزینه مواد و تجهیزات بر قیمت ارتودنسی لینگوال
بر خلاف بسیاری از براکت های فلزی که در سطح باکال قرار می گیرد ، براکت های ارتودنسی لینگوال معمولا با استفاده از تکنولوژی خاص و منحصربفردی ساخته می شوند تا متناسب با دندان های بیمار باشند. به طور معمول برای ساخت این براکت ها از نرم افزار های رایانه ای مخصوص بهره گرفته خواهد شد. با توجه به اینکه این براکت ها از چه جنسی ساخته می شوند، می توانند هزینه های آزمایشگاهی بالایی را برای بیمار به همراه داشته باشند که در نهایت هزینه درمان او را افزایش خواهند داد. به طور کلی می توان اینطور نتیجه گرفت که ساخت براکت ها در ارتودنسی لینگوال در مقایسه با براکت های سنتی کاملا متفاوت و سفارشی می باشد.
بیشتر بخوانید :
کاهش میزان مراجعات بیمار به متخصص ارتودنسی
معمولا بیمارانی که از براکت های استاندارد استفاده می کنند ملاقات های بیشتر و با فواصل زمانی کمتری با متخصص ارتودنسی دارند. جالب است بدانید که در صورت بهره مندی از درمان ارتودنسی لینگوال این ملاقات ها بسیار کمتر خواهند شد، اما از طرفی طول درمان در ارتودنسی لینگوال بیشتر است و ممکن است از 18 ماه تا 36 ماه نیز به طول انجامد. تمام این موارد به خودی خود می تواند بر قیمت ارتودنسی لینگوال اثرگذار باشد.
کسب مهارت جهت نصب ارتودنسی لینگوال
متخصصان ارتودنسی پس از طی چندین سال دوره آموزشی ابتدا دندانپزشک عمومی خواهند شد و سپس باید دوره های تخصصی ارتودنسی را بگذراند تا بتوانند به عنوان یک متخصص ارتودنسی فعالیت کنند. نصب براکت ها در ارتودنسی لینگوال نیازمند مهارت و تخصص بالایی می باشد که هر ارتودنتیستی توان انجام آن را ندارد. فراگیری آموزش های لازم و کسب مهارت در این زمینه سبب می شود تا متخصصان ارتودنسی هزینه بالاتری از بابت این درمان دریافت کنند.
منبع : http://www.orthodoctor.ir/
برای سفید کردن دندانها و بلیچینگ دندان روش‌های مختلفی از جمله ژل‌های سفیدکننده قوی که فقط باید توسط پزشک حرفه‌ای مالیده شود و یا محصولات دارای دوز پایینی از ترکیبات سفیدکننده که میتوانید در خانه از آنها استفاده کنید، وجود دارد. به طور کلی با استفاده از درمان‌های حرفه‌ای برای سفید کردن دندان می‌توان خیلی سریع‌تر به نتیجه رسید، اما در عین حال این روش‌ها هزینه بالاتری هم خواهد داشت.
سفید کردن دندانها به روش حرفه‌ای
این روش شامل استفاده از ژل‌های سفیدکننده با غلظت بالا می‌باشد که حتماً باید توسط دندانپزشک تجویز شده باشد و به صورت بدون نسخه نمی‌توان آنها را تهیه کرد. زیرا در صورتی که در منزل از این ژل‌های قوی استفاده شود، میتواند برای فرد خطرناک باشد یا نتایج غیر قابل پیش‌بینی و عوارض بلیچینگ دندان حاصل کند.
روش‌های سفید کردن دندان در مطب. دندانپزشک یک ژل مخصوص را بر روی دندان‌های شما می‌مالد و آن را حدود یک ساعت روی دندانها نگه می‌دارد. همچنین ممکن است از یک منبع گرما یا نور (برای مثال سفید کردن دندان ها با لیزر) برای افزایش خاصیت سفید‌کنندگی این ژل‌ها همراه با آن استفاده شود. هزینه بلیچینگ دندان با لیزر نسبت به سایر روش های دیگر به نسبت بیشتر است.
روش‌های خانگی برای سفید کردن دندان. دندانپزشک یک سری قالب‌های مخصوص دندان به شما می‌دهد که از جنس پلاستیک نازک و انعطاف‌پذیر و به صورت سفارشی و اختصاصی برای شما ساخته شده است. شما این قالب‌ها را از ژل سفیدکننده پُر می‌کنید و آن را به مدت معینی که دندانپزشک برای شما تعیین کرده است، روی دندانها می‌گذارید.
محصولات بدون نسخه (روش‌های خانگی) برای سفید کردن دندان. این محصولات حاوی غلظت‌های بسیار کمی از مواد سفیدکننده هستند، اما اگر در مدت طولانی و طبق دستور دندانپزشک استفاده شود، میتواند مؤثر واقع شود. در هنگام خرید محصولات سفیدکننده دندان دقت کنید که مهر تأییدیه ADA روی جعبه آن درج شده باشد. همچنین با دندانپزشک خود در مورد این محصول مشورت کنید و توصیه‌های او را بشنوید.
نوار چسب‌های سفیدکننده. این نوارها که شبیه به چسب‌های نواری شفاف است، بر روی دندانها چسبانده میشود و حدود ۳۰ دقیقه روی دندان باقی می‌ماند و بعد کنده میشود. این کار معمولاً دو بار در روز به مدت یک یا دو هفته انجام میشود.
سفید کردن با برس. در این روش، ژل‌های سفیدکننده با استفاده از یک برس کوچک مستقیماً بر روی سطح دندان مالیده میشود و گاهی از اوقات در طول شب بر روی دندان باقی می‌ماند.
آدامس‌های سفیدکننده. اگر شما قبلاً خیلی عادت به جویدن آدامس داشته‌اید، شاید این روش برایتان مناسب‌تر باشد و دوست داشته باشید که این نوع جدید از آدامس‌های سفیدکننده دندان را نیز امتحان کنید. برای آنکه این آدامس‌ها نتیجه بدهد، ممکن است لازم باشد که هر روز ۸ تا از آنها را بجوید.
خمیر دندان‌های سفیدکننده. این خمیر دندانها حاوی مواد شیمیایی مخصوص یا ترکیبات صیقل دهنده هستند که لکه‌ها و پلاک‌های باکتریایی را از روی دندان حذف میکند. اما بر خلاف سفیدکننده‌ها، هیچ تغییری در رنگ واقعی دندان ایجاد نمی‌کند.
منبع :
ایمپلنت دندان تنها روش طبییعی و دائمی می باشد که میتواند ظاهر ، کارکرد و کیفیت دندان اصلی را برای افراد به همراه داشته باشد و با دوام دائمی خود سلامت دندان شخص را بیمه کند.
ایمپلنت دندان از پیچی به جنس تیتانیوم برای دندان کمک میگیرد که ایمپلنت نام دارد ، ایمپلنت در جهت درمان در داخل استخوان فک کاشته خواهد شد و پس از جوش خوردگی آن تاج دندان بر روی آن قرار میگیرد و دندان فرد به حالت اول و اصلی خود باز میگردد.
ایمپلنت وقتی در داخل استخوان فک درون لثه قرار میگیرد به عنوان ریشه دندان عمل میکند و میتواند به خوبی تاج دندان را بر خود متصل نماید بنابراین کارکردی طبیعی داشته و کاملا متناسب با دندان اصلی عمل میکند.
ایمپلنت دندان نیش به چه صورت است ؟
ایمپلنت دندان نیش نیز بر همین صورت خواهد بود و متخصص پس از معاینه کامل شخص و انجام دادن اقدامات لازم جهت درمان و اقدام برای درمان ابتدا به تزریق بی حسی موضعی ناحیه لثه فرد میپردازد تا شخص هیچ دردی را در حین درمان احساس نکند سپس ناحیه لثه شخص سوراخ شده و ایمپلنت بر آن جایگذاری خواهد شد که بر درون استخوان فک کاشته میشود در این صورت برخی افراد وقتی مدت زمان افتادن با زمان درمان آن ها فاصله ی زیادی داشته باشند دچار تحلیل استخوان فک شده و فاقد آن می شوند در این صورت باید درمان پیوند استخوان فک را انجام دهند و پس از درمان کامل پیوند ، به ادامه درمان ایمپلنت دندان خود بپردازند .
پس از کاشتن ایمپلنت ، پروتزی را بر آن قرار میدهند تا جابه جایی برای آن تا پایان جوش خوردگی صورت نگیرد ، سپس پس از جوش خوردگی تاج دندان بر ایمپلنت کاشته شده قرار خواهد گرفت. همانطور که مشخص شد ایمپلنت دندان همچنین ایمپلنت دندان نیش فرآیند چند مرحله ایی را دارد که چند ماه طول خواهد کشید و معمولا از زمان شروع تا پایان درمان بین سه الی شش ماه زمان احتیاج می باشد و پس از آن فرد صاحب دندان هایی با ظاهر و عملکرد طبیعی خواهد شد.
بیشتر بخوانید :
پس از ایمپلنت دندان نیش چه باید کرد ؟
وقتی که درمان ایمپلنت دندان نیش شما در کلینیکی معتبر با متخصصی حرفه ایی پایان یافت و مراحل به درستی طی شد ، متخصص به تجویز مسکن برای شما میپردازد تا درد را در شما کاهش داده و همچنین از ایجاد عفونت جلوگیری کند همچنین با تجویز مراقبت های لازم بهداشتی و خانگی شما را در داشتن نتایج عالی کمک کرده و از هرگونه عفونت و مشکل جلوگیری میکند که شما میتوانید در صورت دیدن خونریزی شدید ، درد در دندان و بروز عفونت حتما به کلینیک مراجعه کنید تا علت مشخص شده و درمان و رفع مشکل برای شما عزیزان صورت گیرد.
مراقبت ها نیز بعد از ایمپلنت دندان به این صورت است که باید دو نوبت در روز مسواک بزنید و هر روز نخ دندان بکشید ، کشیدن سیگار را کنار بگذارید و قبل از درمان و بعد از درمان ایمپلنت ، الکل را مصرف نکنید و همچنین بهتر است هر شش ماه یکبار به دندانپزشک مراجعه نمایید تا شرایط دندانی شما را بررسی کرده و هرگونه مشکل را در دندان برای شما برطرف نماید.
حتما بخوانید :
ونیر دندان نیز به لایه نازکی از جنس کامپوزیت یا سرامیک گفته می شود که به منظور ترمیم و زیبایی دندان روی قسمتی از دندان که در معرض دید است قرار می گیرد. برای این کار نیاز به تراش وسیع دندان نیست و صرفا بخشی از دندان تراش مختصری در حد مینا می‌خورد. در بعضی از موارد هیچگونه تراشی لازم نیست. عموما ونیرهایی را که از جنس سرامیک ساخته می شود لامینیت می‌نامند. البته در بسیاری از مواقع این دو واژه بجای همدیگر استفاده می شود و بهتر است برای اینکه اشتباهی رخ ندهد بعد از واژه ونیر یا لامینیت جنس آن نیز مشخص شود.
ونیر کامپوزیت یا لامینیت کامپوزیت در یک جلسه انجام می شود و تمام مراحل آن در مطب دندانپزشک کار می شود. ونیرهای کامپوزیتی از لامینیت های سرامیکی ارزان تر هستند ولی به مرور زمان رنگ آن کمی تغییر میکند و هر چند وقت یکبار نیاز به پالیش دارد. ونیرهای سرامیکی یا همان لامینیت های سرامیکی نیاز به مراحل لابراتواری دارد، هزینه بالاتری دارد و البته زیبایی و ثبات رنگ آن بیشتر است.
کاربردهای لامینیت
1-بستن فواصل بین دندان:
فاصله بین دندان های قدامی را دیاستم می گویند. بستن فواصل میان دندان ها گاهی اوقات تاثیر زیادی در ظاهر افراد می گذارد. چون این فواصل موجب تمرکز توجه مخاطب شده و در بعضی از مواقع باعث اختلال در تلفظ حروف میشود و همچنین ممکن است بزاق فرد در هنگام صحبت کردن به بیرون پاشیده شود. علت ایجاد چنین فواصلی عموما ارثی و مادرزادی است.
اگر نسبت عرض دندان ها به اندازه فک کوچکتر از حد معمول باشد ، بین دندان ها فاصله می افتد. عادات دهانی مانند فشار دادن زبان پشت دندان ها، زبان بزرگ، چسبندگی زیاد پره لب بالا و یا قرار دادن خودکار ، ناخن و یا پیپ بین آنها نیز می تواند موجب بروز چنین فواصلی شود که در این موارد ابتدا باید علت ایجاد فاصله مرتفع شود. این فواصل را با روش های مختلفی می توان بست که یکی از آنها لامینیت است.
2-اصلاح طرح لبخند:
اصلاح طرح لبخند به مجموع عملیاتی گفته می شود که جهت زیبا کردن لبخند بر روی اندازه دندانها، شکل دندانها، رنگ دندانها، نحوه قرار گیری آنها، طول دندان، طرح لثه و میزان نمایان شدن لثه در لبخند انجام می شود. در اصلاح طرح لبخند از قوانین نسبت های طلایی بصری استفاده می شود. لامینیت سرامیک و ونیر کامپوزیت بهترین گزینه برای اصلاح دندانی طرح لبخند است.
3-تصحیح رنگ دندان:
لامینیت های سرامیکی ثبات رنگ عالی دارند و درخشش رنگ آنها زیباتر از ونیرهای کامپوزیتی است.
4-مرتب کردن و تغییر سایز دندانها:
لمینیت دندان یکی از راه های مرتب کردن دندان های کوتاه، بلند و یا چرخیده است. البته باید توجه داشت که مرتب کردن دندانها همیشه با این روش امکان پذیر نیست و باید میزان مزایا و معایب مرتب کردن دندانها با لامینیت یا ارتودنسی توسط دندانپزشک ارزیابی شود. در مواردی پس از درمان ارتودنسی و جهت تصحیح فرم و رنگ دندانها باز هم نیاز به لامینیت وجود دارد.
خطرات دندانپزشکی بارداری
داروهای بی حس کننده
در میان داروهای بی‌حسی دندانپزشکی که در طبقه B یعنی مجاز و بی خطر قرار می‌گیرند می‌توان به لیدوکایین اشاره کرد. از انواعی که در گروه C جای می گیرند یعنی قابل استفاده در صورت ضرورت می‌توان پریلوکایین و بوپیواکایین و مپی‌واکایین را برشمرد. بر این اساس تزریق لیدوکایین که استفاده از آنها برای مادران باردار کم خطرتر است توصیه میشود.
از میان داروهای بی‌حسی مرسوم در ایران، استفاده از دو دارو، پریلوکایین (که با نام تجاری سیتانست شناخته میشود) و آرتیکایین (که با نام تجاری یا آرتی‌نیبسا شناخته میشود)، در زنان باردار ممنوع است.
تزریق این دو دارو به زنان باردار ممکن است منجر به اسپاسم عضلات صاف و در نتیجه زایمان زودرس شود.
پس توصیه میشود در این بیماران حتما از لیدوکایین استفاده شود.
بیشتر بخوانید :
رادیوگرافی دندان در بارداری
مادران باردار در سه ماه اول بارداری حد الامکان نباید تحت تابش اشعه ایکس قرار گیرند. از ماه چهارم به بعد بشرط رعایت کلیه نکات ایمنی برای گرفتن یک تا دو فیلم به دستور دندانپزشک با رعایت تمامی موارد حفاظتی مانعی ندارد. همچنین در 3 ماهه سوم نیز به دلیل سخت شدن شرایط برای مادر و قرار گرفتن جنین در شرایط سخت بهتر است از انجام کارهای دندانپزشکی جلوگیری شود.
در صورت ممکن در طول سه ماه اول بارداری اکیدا باید از هرگونه فاکتورهای ریسک بالقوه اجتناب نمود.درصورت نیاز به رادیوگرافی دندانپزشکی غیراورژانس در طول دوران بارداری بهتراست برای اجتناب از نارس شدن وخوابیدن طولانی مدت خانم باردار روی پشت موکول به بعد از زمان زایمان گردد.
پرتوگیری مادران باردار باعث تولد نوزدان با وزن کم میشود. این تاثیر زمانی بیشتر می شود که تیروئید، هیپوتالاموس وهیپوفیز مادران باردار در معرض اشعه x دندانپزشکی قرار می گیرد. زنان باردار باید تا زمان تولد نوزاد به شدت از این اشعه اجتناب کنند.
با این حال کاربرد اشعه ایکس برای رادیوگرافی از دندانها با رعایت کلیه نکات ایمنی همانند استفاده از پیش بندهای سربی بدون خطر است.
اگرچه اشعه ایکس در پزشکی ودندانپزشکی موجب آسیب های ژنیتکی وسرطان میشود، لیکن این آسیب ها امروزه با توجه به حفاظت های پرتوئی در مواقع رادیوگرافی خیلی ناچیز ونادراست .
از آنجائیکه سلولها رشد سریعی دارند و نوزادان متولد نشده نسبت به اشعه ایکس خیلی حساس هستند، فدرال استاندارد سازی امریکا حداکثر دوز مجاز دریافتی زنان باردار را در طول 9 ماه بارداری 0.5 رم یا 500 میلی رم دانست.
طبق محاسبات علمی صورت گرفته میزان اشعه لازم برای تهیه رادیوگرافی از تمام دندان ها بسیار کمتر از مقدار اشعه‌ای است که ممکن است به جنین آسیب وارد کند. استفاده از پیش بندهای سربی که سایر نواحی بدن را از معرض اشعه دور نگه می دارد نگرانی در مورد خطرات جذب اشعه را از بین می برد .
اکثر دندانپزشکان انجام رادیوگرافی معمول را در دوران بارداری در صورت امکان توصیه نمی کنند . البته ممکن است در تشخیص و درمان دندانپزشکی اورژانس نیاز به رادیوگرافی در دوران بارداری باشد .
منبع : تاج دنتال